Babeszjoza Babeszjoza to kolejna niebezpieczna choroba odkleszczowa. Jeśli nie zostanie wcześnie rozpoznana i leczona, może doprowadzić do śmierci zwierzęcia w wyniku powikłań, takich jak niewydolność nerek i wątroby. Do objawów choroby należą: Brak apetytu Powiększone węzły chłonne Temperatura ciała dochodząca do 41°C Wymioty Biegunka Problemy z oddawaniem moczu Niewydolność oddechowa Niewydolność krążeniowa Zaburzenia układu nerwowego Blade lub zżółknięte błony śluzowe jamy ustnej Ponadto, chore zwierzę często jest osowiałe i zobojętniałe – nie cieszy się ze spacerów i nie reaguje na wołanie. Uwaga! Objawy nie muszą występować jednocześnie – czasem pies jest jedynie osłabiony. Przy podejrzeniu choroby należy niezwłocznie wykonać badanie krwi. Ze względu na to, że babeszjoza jest chorobą o bardzo gwałtownym przebiegu, szczególnie istotne jest jej wczesne wykrycie i natychmiastowe rozpoczęcie leczenia. Borelioza Borelioza jest wielonarządową chorobą zakaźną wywoływaną przez krętka Borrelia burgdorferi, a zarazem jedną z najczęściej spotykanych chorób odkleszczowych, która może doprowadzić u zwierzęcia do ślepoty, paraliżu oraz zmian psychicznych. U psa z boreliozą możemy zaobserwować: Obrzęk stawów Problemy z poruszaniem się Brak apetytu Ospałość Rozpoznanie boreliozy jest niezwykle trudne, dlatego powinniśmy udać się ze zwierzęciem do weterynarza, jak tylko zaobserwujemy niepokojące objawy. Kleszczowe zapalenie mózgu Obok boreliozy, kleszczowe zapalenie mózgu jest chorobą groźną zarówno dla zwierząt, jak i ludzi. U psów choroba może mieć ostry przebieg i zakończyć się śmiercią nawet kilka dni po wystąpieniu pierwszych objawów. Do symptomów kleszczowego zapalenia mózgu należą: Gorączka Brak apetytu Zmęczenie Niepokój Ból głowy Drgawki Zaburzenia równowagi Światłowstręt Nadwrażliwość na dźwięki Porażenie kończyn Objawy kleszczowego zapalenia mózgu przypominają objawy wścieklizny, dlatego ważne jest, aby zwierzę zostało właściwie zdiagnozowane. Niestety leczenie opiera się głównie na łagodzeniu i niwelowaniu objawów. Nie ma również szczepionki chroniącej zwierzęta przed tą chorobą. Dlatego kluczowa jest w tym przypadku skuteczna profilaktyka. Anaplazmoza Anaplazmoza jest chorobą zakaźną, której objawy mogą przypominać boreliozę. Pierwsze objawy choroby pojawiają się zazwyczaj po ok. 10-14 dniach od zarażenia i należą do nich: Gorączka Opuchnięte i obolałe stawy Ociężałość Brak apetytu Wymioty Biegunka Objawy neurologiczne U niektórych zwierząt pojawiają się również krwawienia z nosa, krwawy mocz czy siniaki na skórze, które wynikają z zaburzeń krzepnięcia krwi. Rozpoznanie choroby bywa bardzo trudne i często konieczne jest wykonanie badań krwi oraz testów serologicznych. Jak chronić się przed kleszczami? Podstawą profilaktyki chorób odkleszczowych jest systematyczne stosowanie preparatów chroniących przed kleszczami, takich jak obroże i krople spot-on przez cały rok. Poza tym po każdym spacerze powinniśmy dokładnie sprawdzić skórę zwierzęcia i natychmiast usuwać znalezione kleszcze. Jeśli potrafimy, możemy samodzielnie usunąć kleszcza pęsetą. Pod żadnym pozorem nie można sięgać po „sprawdzone” sposoby polegające na przypalaniu kleszczy, polewaniu ich alkoholem czy smarowaniu masłem! Takie „terapie” tylko zwiększą ryzyko zakażenia
Kleszczowe zapalenie mózgu to choroba ośrodkowego układu nerwowego, która zazwyczaj ujawnia się dopiero 7-14 dni po wkłuciu zakażonego kleszcza. Występują wówczas tzw. objawy zwiastunowe – zawroty głowy, ogólne osłabienie, nudności (nie u każdego występuje faza zwiastunowa, dlatego w niektórych przypadkach pierwsze objawyPrzyczyną kleszczowego zapalenia mózgu są wirusy rodzaju Alphavirus z rodziny Flaviviridae (dawniej Arboviridae). Rezerwuarem wirusów jest wiele żyjących na wolności ptaków, ssaków, a nawet gadów. Najistotniejszymi z nich są gryzonie (głównie myszy), ale rezerwuarem mogą być również zwierzęta domowe. Zakażenie człowieka ma miejsce najczęściej w wyniku ukłucia przez kleszcza (Ixodes ricinus) i pośredniego przeniesienia wirusów z zakażonych zwierząt na ludzi. Przenosicielami infekcji mogą być również żerujące na zakażonych zwierzętach pchły, komary i inne krwiopijne pasożyty. Wprawdzie utrzymywane w naszych domach i mieszkaniach zwierzęta (psy i koty) nie przenoszą wirusa kleszczowego zapalenia mózgu bezpośrednio na ludzi, rzadko również rozwija się u nich choroba i pośrednie zarażenie także należy do rzadkości, ale przede wszystkim są one wektorami kleszczy i innych pasożytów krwiopijnych, mogącymi przenosić te pasożyty w otoczenie naszych gospodarstw domowych. Dlatego ważnym dla przerwania transmisji wielu chorób jest zabezpieczanie zwierząt domowych przed pasożytami zewnętrznymi, a tym samym ograniczenie możliwości zarażenia się ludzi przenoszonymi przez nie chorobami. Kleszczowe zapalenie mózgu notuje się na ogół w okresie wiosenno-letnim, zwłaszcza podczas upałów i suszy, kiedy to kleszcze występują najliczniej. Kleszcze zarażają się od zainfekowanych zwierząt w trakcie aktu żerowania, pijąc ich krew. Zarażone kleszcze są zakaźne przez całe życie, potrafią utrzymać w sobie wirusa we wszystkich stadiach rozwoju (transstadialnie) i przekazywać go następnym generacjom kleszczy (transowarialnie). W ten sposób z przenosicieli pośrednich zarazków kleszcze stają się również ich rezerwuarem. To zapewnia przetrwanie wirusa w miesiącach zimowych, kiedy jego cykl zostaje przerwany. Zakażone kleszcze zarażają kolejne zwierzęta i ludzi poprzez ukłucie w trakcie aktu żerowania, wprowadzając do ich organizmu ślinę i resztki krwi z poprzedniego żerowania wraz z wirusami. Wirus kleszczowego zapalenia mózgu rzadko wywołuje schorzenia u zwierząt, ale po zainfekowaniu występuje u nich wiremia (przenikanie wirusa z miejsca ukłucia do krwi i wydzielin). Obecność wirusa krążącego we krwi zainfekowanych zwierząt daje możliwość pobrania wirusa przez inne krwiopijne pasożyty w czasie żerowania na zwierzęciu i dalszego rozprzestrzeniania wirusów poprzez zarażanie kolejnych zwierząt-żywicieli. U psów stwierdza się wyjątkowo zapalenie mózgu po infekcji wirusem, a schorzenie ma szybki przebieg i przejawia się podobnie jak wścieklizna. U kóz wirus przechodzi do mleka i zdojone świeże mleko oraz jego przetwory nie poddane wystarczającej obróbce cieplnej mogą stanowić źródło zakażenia pokarmowego. Mleko krowie, ani owcze nie odgrywa istotnej roli w zakażeniach. Na ogół u zwierząt zaatakowanych przez kleszcze występuje silny świąd skóry w miejscu ukłucia, co prowadzi do ocierania się i miejscowych uszkodzeń skóry. Czasami dochodzi do niedokrwistości i ogólnego osłabienia. Zawarta w ślinie kleszczy neurotoksyna wywołuje niekiedy niedowłady kończyn. Często jednak zwierzęta przechodzą zakażenie zupełnie bezobjawowo, co jest szczególnie niebezpieczne, gdyż pozornie zdrowe zwierzę może być źródłem zarazków. Wyraźne objawy chorobowe występują tylko u człowieka. Choroba przebiega z dwufazową gorączką oraz objawami grypopodobnymi i neurologicznymi. Zakażenie następuje głównie przez uszkodzoną skórę (w następstwie ukłucia przez zakażone pasożyty krwiopijne), rzadziej przez przewód pokarmowy (poprzez picie mleka i spożywanie przetworów mlecznych pochodzących od zakażonych zwierząt), a najrzadziej poprzez drogi oddechowe (przez wdychanie rozpylonego materiału zakaźnego). Okres wylęgania choroby trwa od 5 do 15 dni. Po okresie wylęgania następuje pierwsza faza choroby – okres wiremii. Faza ta przebiega przede wszystkim z nagle występującą gorączką (do 39oC), dreszczami, silnymi bólami głowy, bólami mięśni i kostno-stawowymi, uczuciem rozbicia, a czasem z nieżytem górnych dróg oddechowych, wymiotami i biegunką. Po kilku dniach może wystąpić druga faza choroby – zapalenie opon mózgowych oraz mózgu. Wśród objawów występujących w tej fazie następuje jeszcze większy wzrost temperatury (do 41oC), światłowstręt, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, zaburzenia świadomości, mogą wystąpić również zaburzenia snu i czucia, apatia lub nadpobudliwość, drgawki, niedowłady, porażenia nerwów czaszkowych i mięśni. Rozróżnia się cztery postacie kliniczne kleszczowego zapalenia mózgu u ludzi – postać oponową, postać mózgową, postać rdzeniową i postać poronną. Najczęściej występuje postać poronna choroby, która kończy się w fazie pierwszej, przy braku charakterystycznych objawów neurologicznych. Leczenie chorych musi odbywać się w warunkach szpitalnych. Wirus nie przenosi się z człowieka na człowieka. Zapobieganie kleszczowemu zapaleniu mózgu u ludzi polega przede wszystkim na walce z kleszczami (stosowanie środków owadobójczych w środowisku oraz na zwierzętach domowych), walce z gryzoniami, które są głównym rezerwuarem choroby (prowadzenie skutecznej deratyzacji) oraz zachowaniu ostrożności w kontaktach z nieznanymi zwierzętami i w czasie pobytu w okolicach predysponowanych do występowania kleszczy (lasy, polany, parki). W przypadku inwazji kleszcza, należy jak najszybciej doprowadzić do jego całkowitego usunięcia z miejsca ukłucia i przeprowadzenia odpowiedniej higieny rany, a w razie zaistnienia niepokojących objawów należy niezwłocznie udać się do lekarza medycyny. Wskazane jest również szczepienie grup zawodowych narażonych na zakażenie. Należy również zachowywać higienę żywienia i spożywać odpowiednio przygotowaną żywność pochodzenia zwierzęcego (picie gotowanego lub pasteryzowanego mleka i odpowiednio przygotowanych przetworów mlecznych). Zabezpieczanie zwierząt domowych przed pasożytami zewnętrznymi ogranicza roznoszenie pasożytów w naszym środowisku, a co za tym idzie ogranicza możliwość zarażenia się ludzi przenoszonymi przez nie chorobami. Zabezpieczanie naszych zwierząt przed pasożytami chroni również je same przed wieloma groźnymi infekcjami przenoszonymi przez pasożyty, ale także bezpośrednimi skutkami inwazji pasożytów zewnętrznych. Zgodnie z ustawą z 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 94 Nr 24 poz. 83, sprost.: Dz. U. 94 Nr 43 poz. 170) oraz zmianami z dnia r. (Dz. U. Nr 99, poz. 662) za naruszenie praw własności poprzez kopiowanie, powielanie i rozpowszechnianie przedstawionych na stronach treści bez zgody właściciela grozi grzywna oraz kara pozbawienia wolności od 6 m-cy do lat 5 (art.
Typowymi miejscami ukłucia u człowieka są głowa, uszy, miejsca zgięcia dużych stawów, ręce i nogi. Ponieważ ślina kleszczy posiada właściwości znieczulające, ukłucie na ogół nie zostaje zauważone i dlatego bardzo często osoby z zachorowaniem na kleszczowe zapalenie mózgu nie przypominają sobie momentu ukłucia.
Kleszcz u kota, który wychodzi z domu, jest bardzo częstym zjawiskiem. Nawet stosowanie środków przeciwkleszczowych nie zawsze go od tego uchroni. Kleszcze u kota mogą być zagrożeniem dla jego zdrowia, dlatego warto codziennie sprawdzać, czy nie przyniósł ze spaceru nieproszonego gościa. Kleszcze to prawdziwa plaga, a zwierzęta są na nie szczególnie narażone. Spacerują wśród traw i zarośli, dlatego są łatwym celem dla kleszczy. W gęstym futrze niełatwo je znaleźć, ale trzeba regularnie przeglądać skórę kota i usuwać ewentualne pasożyty. Podobnie jak ludzie, koty są narażone na choroby odkleszczowe, dlatego nie można tej kwestii bagatelizować. Zobacz także: Czy kleszcz widziany we śnie to powód do obaw? Sprawdź to!Kleszcz u kota - jak go zlokalizować? Biorąc pod uwagę jego gęste futro, niełatwo znaleźć kleszcze u kota. Niektóre z nich wczepiają się w takich miejscach, że od razu można je zauważyć. Mogą to być okolice pyszczka czy uszu. Jednak gęsta sierść kota może ukrywać więcej kleszczy wbitych w skórę i bez dokładnych oględzin ich nie zobaczymy. Kleszcz u kota wybiera najczęściej takie miejsca, gdzie skóra jest cienka, a zarazem dużo tam naczyń krwionośnych. Najczęściej można je znaleźć w okolicach: pyszczka, uszu, karku, brzucha, odbytu. Kleszcz, który jest już w skórze od jakiegoś czasu, za sprawą wypitej krwi, zwiększa swoje rozmiary. Jest wtedy łatwiej wyczuwalny. Na początku jednak jest bardzo mały, przez co znalezienie go jest mocno utrudnione. Poszukiwań nie ułatwia fakt, że kot się wtedy denerwuje i nie chce współpracować. Dlatego warto połączyć tę czynność z zabawą, żeby kot nie miał ochoty na ucieczkę. Zobacz także: Widziałeś wszy we śnie? Zobacz, jak interpretuje je sennik!Jak wyciągnąć kleszcza kotu? Usuwanie kleszcza u kota wymaga przygotowania. Trzeba zrobić to w odpowiedni sposób, bo rozdrażnienie kleszcza może skutkować zwróceniem przez niego treści pokarmowej do krwi kota. Jeśli kleszcz posiadał jakieś chorobotwórcze drobnoustroje, kot może się zarazić. Aby zminimalizować ryzyko, wyciąganie kleszcza u kota musi być przeprowadzone delikatnie i z zachowaniem zasad ostrożności. Podobnie jak w przypadku usuwania kleszczy u ludzi - nie można smarować skóry tłuszczem, alkoholem ani żadnymi innymi substancjami, bo mogłoby to skutkować zwróceniem treści pokarmowej. Wyjmowanie kleszcza u kota trzeba zacząć od przygotowania jednorazowych rękawiczek, środka odkażającego i pęsety. Można też usunąć kleszcza przy pomocy specjalnego narzędzia kupionego w aptece. Jeśli nie jest to możliwe, domowe sposoby będą wystarczające. Jak wyciągnąć kleszcza kotu? Złap kleszcza pęsetą jak najbliżej skóry i wykręć energicznym ruchem. Następnie zdezynfekuj skórę, a kleszcza wrzuć do toalety lub spal. Zgniatanie go nie jest dobrym pomysłem, bo możesz w ten sposób rozsiewać zarazki. Kleszcza nie można wyszarpywać gwałtownie, bo istnieje ryzyko, że wtedy nie zostanie wyciągnięty w całości. Trzeba wykręcać go powoli, bo to zwiększa szansę na sukces. Jeśli urwany kleszcz u kota zostanie pod skórą, trzeba spróbować go usunąć. Jeśli to się nie uda, konieczna będzie wizyta u weterynarza. Wybierz się do niego również wtedy, gdy nie czujesz się na tyle pewnie, żeby próbować wyciągnąć kleszcza kotu samodzielnie. Zobacz także: Śnił ci się kot? Zobacz, co oznaczają sny o małych lub miauczących futrzakachBorelioza u kota - objawy Choć borelioza jest chorobą odkleszczową, na którą często zapadają ludzie, u kotów występuje rzadko. Jakie są objawy boreliozy u kota? Trudno zdiagnozować tę chorobę u kota, bo często może przebiegać ona bezobjawowo. Borelioza u kota daje jednak często też takie objawy jak: osłabienie, apatia, brak apetytu, powiększone węzły chłonne, podwyższona temperatura ciała. Objawy mogą wystąpić po kilku dniach, a nawet kilku tygodniach. Z czasem mogą się pojawić stany zapalne stawów i daje się zauważyć, że kot kuleje, co jest spowodowane odciążaniem bolącej kończyny. Jeśli choroba nie będzie leczona, w dalszym stadium może dojść do zaburzenia pracy układu nerwowego i uszkodzenia narządów wewnętrznych. Wcześnie wykryta borelioza jest uleczalna, a w leczeniu stosuje się zwykle preparat zawierający doksycyklinę. Warto wiedzieć, że nawet jeśli kot będzie przechodził boreliozę bezobjawowo, można się od niego zarazić tą chorobą poprzez kontakt z jego krwią. Zobacz także: Jak zadbać o młody wygląd skóry? Wystarczy sięgnąć po czystka i poznać jego właściwościChoroby odkleszczowe u kota - co poza boreliozą grozi kotu? Nie tylko borelioza może być skutkiem kontaktu kota z kleszczem. W Polsce występują też inne choroby bakteryjne, takie jak anaplazmoza, bartonelloza czy hepatozoonoza oraz wirusowe, czyli odkleszczowe zapalenie mózgu czy zapalenie ośrodkowego układu nerwowego. Najczęstszym objawem anaplazmozy jest krwawienie z nosa, które jest skutkiem zaburzenia krzepliwości krwi. Kot może też wykazywać senność, brak apetytu, gorączkę i powiększenie węzłów chłonnych. Nieleczona anaplazmoza może prowadzić do śmierci, również jej leczenie nie jest łatwe. Bartonelloza, która często jest nazywana chorobą kociego pazura, często nie ma żadnych objawów, ale sprawia, że zwierzę jest siedliskiem bakterii. Jeśli choroba się rozwinie może wystąpić gorączka, powiększenie węzłów chłonnych oraz zmiany zapalne w narządach. Z kolei hemobartonelloza powoduje rozkład czerwonych krwinek. Zarówno w przypadku bartonellozy, jak i hemobartonellozy, rokowania są dobre. Tydzień antybiotykoterapii zwykle wystarcza do wyleczenia kota. Jeśli kot zaraził hepatozoonozą, oprócz ogólnego osłabienia i gorączki może też mieć problemy z poruszaniem się. Jego osłabione mięśnie w obrębie głowy mogą zacząć zanikać. Wraz z rozwojem choroby może dojść do zapalenia mięśni i kości, przez co kot nie będzie mógł się podnieść. Najgorzej jest wtedy, gdy kot zachoruje na odkleszczowe zapalenie mózgu, trudno jest bowiem skutecznie leczyć tę chorobę. Kotu towarzyszą zaburzenia neurologiczne i często szuka się wtedy innych przyczyn tego stanu, takich jak toksoplazmoza czy wścieklizna. Zobacz także: Jak zrobić drapak dla kota - sposoby nie tylko dla majsterkowiczówJak chronić kota przed kleszczami? Aby kot był jak najmniej narażony na ugryzienie kleszcza, trzeba zadbać o profilaktykę. Kot, który wychodzi z domu, powinien mieć zapewnioną ochronę przed kleszczami. Popularne są obroże ochronne, które swoim zapachem odstraszają kleszcze. Mają one dość długi czas działania - nawet powyżej miesiąca. Ich wadą jest jednak możliwość zgubienia jej przez kota, jeśli obroża będzie zbyt luźna lub zahaczenia o gałąź, co może być niebezpieczne dla kota i grozić uduszeniem. Jeśli kot ściągnie taką obrożę i pogryzie, może się zatruć. Bezpiecznym wyborem są krople, które aplikuje się na skórę. Ich składnikiem jest fipronil. Na powierzchni skóry tworzy się wtedy warstwa ochronna, która jest toksyczna dla kleszczy. Trzeba tylko dopilnować, żeby kot go nie wylizywał. Zawsze należy dokładnie przeczytać ulotkę preparatu i postępować zgodnie z instrukcją. Pamiętaj też, aby u kotów nigdy nie stosować preparatów, które są przeznaczone dla psów. Zawierają one perytroidy, które dla kota są toksyczne.Około 10% pacjentów doświadcza bóli stawów trwających od ponad 3 tygodni do miesięcy, a nawet lat po ustąpieniu choroby. W niektórych przypadkach mogą wystąpić komplikacje, takie jak zapalenie wątroby, zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu lub rdzenia kręgowego. Po przebyciu zakażenia wirusem czikungunia nabywana jest
Gdzie kąsają kleszcze Kleszcz szuka delikatnych miejsc – pod kolanem czy za uszami. Wracając z terenu, na którym występują kleszcze warto dokładnie obejrzeć skórę. Przed upływem 12 godzin zakażenie nam nie grozi – im później po tym terminie, tym większe ryzyko – wyjaśnia prof. Stanisława Tylewska-Wierzbanowska z PZH. – 20 żyjących w Polsce gatunków kleszczy przenosi kleszczowe zapalenie mózgu, boreliozę, bartonellozę, anaplazmozę, babeszjozę – a w roku 2011 odnotowano pierwsze dwa przypadki riketsjozy. Nie wszystkie kleszcze roznoszą choroby, ale nigdy nie wiadomo, czy nie ugryzł nas zakażony osobnik. Czy można się zaszczepić? Na razie można się zaszczepić tylko przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu, które mogą przenosić wszystkie postacie rozwojowe kleszczy – od osobników dorosłych po nimfy i niemal niewidoczne larwy. Zaszczepienie się zimą albo wczesną wiosną zapewni ochronę już od początku aktywności kleszczy (od kwietnia do października) – mówi prof. Włodzimierz Gut z Zakładu Wirusologii Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego. Objawy zapalenia mózgu pojawiają się w ciągu dwóch tygodni i przypominają grypę. W 70-80 proc. przypadków zostaje ona zahamowana w tej pierwszej fazie. U reszty zakażonych osób wirusy przedostają się do centralnego układu nerwowego, gdzie mogą wywołać zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub mózgu. Niebezpieczną chorobą jest też borelioza, której charakterystycznym objawem jest stopniowo rozszerzające się zaczerwienienie – ale objaw ten nie zawsze występuje. Na szczęście boreliozę można wyleczyć antybiotykiem. Z kolei kleszczowa limfadenopatia, zwana TIBOLA może dawać objawy podobne do choroby nowotworowej (powiększenie węzłów chłonnych). Eksperci szacują, że na terenie kraju 10-15 proc. kleszczy może być zarażonych chorobotwórczymi mikrobami, zwłaszcza w województwach podlaskim i warmińsko-mazurskim oraz w niektórych częściach mazowieckiego, opolskiego i dolnośląskiego. Kleszcze w wielkim mieście W Warszawie spacerowicze najbardziej narażeni są na kontakt z kleszczami w lasach: Bielańskim, Kabackim, Młociny, Bemowo, Ogrodzie Zoologicznym i Kampinoskim Parku Narodowym. Jednak kleszcze znajdowano także w Łazienkach.
Reklama. Kleszcze przenoszą nie tylko boreliozę i kleszczowe zapalenie mózgu, ale także inne choroby, np. neoerlichiozę. Zespół naukowców z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego (UWM) prowadzi badania nad bakteriami wywołującymi u ludzi tę mało jeszcze poznaną chorobę.
W dalszej części przeczytasz między innymi, ile kosztuje szczepienie przeciw kleszczom dla psa. W tekście dokładnie opisaliśmy też metody, które są skuteczne w walce z tymi pasożytami oraz jakie zagrożenie może sprowadzić na twoich podopiecznych brak odpowiednich zabezpieczeń. Kleszcze są niebezpieczne zarówno dla psów, jak i ludzi. Sprawdź, jak minimalizować to zagrożenie. Przeczytaj! Borelioza to poważna choroba – w jaki sposób dochodzi do zakażenia? Borelioza to jedna z wielu chorób przenoszonych przez kleszcze. Wywoływana jest przez bakterie z grupy Borellia. Mogą na nią zachorować zarówno psy, jak i ludzie. Warto pamiętać, że same pajęczaki nie powodują choroby z Lyme, ale transportują bakterie, które przenoszą wraz z ukąszeniem. Po przyczepieniu owada przenoszenie bakterii trwa od 24 do 48 godzin. Dlatego tak ważne jest, abyś usunął intruza jak najszybciej. Pierwsze objawy występują dopiero po około 4 miesiącach od ukąszenia, dlatego ogromne znaczenie ma zapobieganie zakażeniu. Objawy boreliozy u psów Nieleczone schorzenie może prowadzić do śmierci pupila, a przy łagodniejszym przebiegu powoduje uszkodzenie nerek, serca i całego układu nerwowego. Najczęstsze objawy zakażenia boreliozą u psa to: rumień wokół ugryzienia;gorączka;bolesność w stawach (często wraz z opuchlizną);utrata apetytu;apatia;obrzęk węzłów chłonnych;biegunka;wymioty. Choroba jest uleczalna, ale kuracja potrafi kosztować nawet kilka tysięcy złotych, w zależności od jej przebiegu. Zdecydowanie lepsze dla czworonoga i tańsze dla opiekuna będzie wykonanie szczepienia przeciw kleszczom dla psa. Zakres występowania i cykl życia kleszcza W trakcie swojego życia samica kleszcza składa w ziemi nawet do kilku tysięcy jaj. Larwy po wykluciu wspinają się na krzewy i źdźbła trawy. Tam czekają, aż w pobliżu pojawi się żywiciel. Kiedy mają okazję, przenoszą się, aby bytować na nim kilka dni. Następnie postać larwalna odpada i przemienia się w nimfę, która znowu potrzebuje krwi, aby móc przekształcić się w kleszcza. Dorosłe osobniki żyją głównie w wysokich trawach, dlatego szczególnie trzeba uważać na psy myśliwskie, pasterskie oraz mające swój kawałek podwórka. Szczepienie przeciwko kleszczom dla psa – jak działa? Szczepienia polegają na podaniu środka zawierającego antygeny, czyli materiał biologiczny drobnoustrojów chorobotwórczych, a dokładniej pobudzający układ odpornościowy do produkcji przeciwciał chroniących przed tym konkretnym patogenem. Możesz spać spokojnie, bo od samego zastrzyku zwierzak nie zachoruje. Podczas zasysania krwi zaszczepionego osobnika kleszcze pobierają przeciwciała. W rezultacie bakterie Borelli umierają już w organizmie pasożyta. Dzięki temu twój pupil jest chroniony, a kleszcz, który go ugryzł, nie będzie zarażał innych. Szczepionka przeciwko boreliozie – czy każdego psa można zaszczepić? Co ważne, można przeprowadzić szczepienie przeciw kleszczom dla psa w każdym wieku, a szczepionkę podać również szczeniętom i ciężarnym sukom. Aby pupil uzyskał pełną ochronę przeciwko boreliozie, należy powtórzyć dawkę w odstępie około 5 tygodni. Po pierwszorazowym pełnym wyszczepieniu powinieneś pamiętać o corocznej powtórce, aby utrzymać ochronę na odpowiednim poziomie. Oczywiście każdy przypadek należy omówić indywidualnie. Dopytaj lekarza weterynarii, czy na pewno twój pupil może zostać poddany wakcynacji. Ile kosztuje szczepienie psa przeciw kleszczom? Ceny zabiegów weterynaryjnych będą się różniły. Zależą głównie od regionu, w którym mieszkasz (czy jest to większe miasto i gabinetów jest dużo, czy mniejsza miejscowość i niska konkurencja). Jednak zawsze należy dbać o swojego czworonoga, a przed boreliozą skutecznie chroni szczepienie psa przeciw kleszczom. Cena może się wahać w zależności od zakładu, ale oscyluje w granicach od 30 do 100 złotych. Jest to niska kwota, jeśli porówna się do niej koszty leczenia rozwiniętej choroby. Pamiętaj o przeciwdziałaniu innym chorobom odkleszczowym Szczepienie przeciw kleszczom dla psa skutecznie chroni go przed zapadnięciem na boreliozę. Niestety, to nie jedyne niebezpieczeństwo, ponieważ ślina kleszcza zawiera o wiele więcej bakterii i wirusów. Dużym zagrożeniem jest kleszczowe zapalenie mózgu (KZM), rzadziej występujące przypadłości to: anaplazmoza;erlichioza;hepatozoonoza. Babeszjoza jest groźną chorobą, której obawia się chyba każdy właściciel psa w sezonie kleszczowym. Jaki mają przebieg najczęściej spotykane choroby odkleszczowe? Sprawdź w dalszej części artykułu. Kleszczowe zapalenie mózgu – czy się go obawiać? Zakażenie wirusem KZM niekiedy skutkuje odkleszczowym zapaleniem mózgu. Dosyć rzadko występuje u psów, natomiast jeśli już dojdzie do zarażenia, choroba przebiega gwałtownie. Jej objawy mogą przypominać wściekliznę. Pojawia się gorączka, utrata apetytu, zmęczenie, występują drgawki i zaburzenia równowagi. Pies może stać się agresywny nawet wobec ciebie. Nie ma skutecznego leczenia ani odpowiedniej szczepionki, dlatego warto skupić się na pozostałych metodach zapobiegania. Babeszjoza zagraża zdrowiu i życiu zwierząt – chroń psa przed kleszczami Babeszjoza to najczęściej występująca choroba wirusowa u psów, rzadziej zapadają na nią koty. Wywołuje ją pierwotniak Babesia canis, który może przebywać w ślinie wszystkich gatunków kleszczy. Zakażenie prowadzi do groźnej anemii, uszkodzenia wątroby, nerek, trzustki, a nieraz mózgu. Bez natychmiastowej pomocy klinicznej często kończy się to śmiercią. Szybkie wykrycie choroby i zastosowanie odpowiednich leków to większe prawdopodobieństwo wyleczenia. Niestety, właściciele często zbyt późno zauważają nietypowe objawy i jest za późno. Szczepienie przeciwko boreliozie nie wystarczy, by zabezpieczyć psa Co prawda zaszczepienie zwierzaka przeciwko boreliozie przynosi zamierzony efekt, ale choroba ta nie jest najgroźniejszą, na którą może zapaść po ukąszeniu. Nie ma skutecznego zastrzyku zapobiegającego zapaleniu opon mózgowych ani infekcji innymi patogenami, ale warto, abyś otoczył swojego pupila dodatkową ochroną odstraszającą kleszcze. Na rynku są dostępne obroże czy tabletki, a nawet krople spot-on. Wskazane jest, abyś skonsultował z weterynarzem, która metoda będzie najlepsza. Warto bowiem nie tylko zdecydować się na szczepienie przeciw kleszczom dla psa, lecz także otoczyć go szerszą opieką. Odstraszające obroże a odkleszczowe zapalenie opon mózgowych Specjalne obroże ochronne to jedne z popularniejszych środków na kleszcze. Są wygodne w użyciu i można znaleźć modele o różnym czasie działania (dla niektórych to nawet 8 miesięcy). Skutecznie działają również na pchły. Ważne jest, aby obroża został odpowiednio założona. Musi dość ciasno przylegać do skóry zwierzęcia. Optymalny odstęp między obrożą a ciałem to szerokość dwóch palców. Jeśli jesteś właścicielem psa aktywnego czy pływającego, ucieszy cię, że dostępne są wersje wodoodporne. Stosować je można już od 7. tygodnia życia. Czy krople i tabletki skutecznie chronią przed kleszczami? Pasożyty można zwalczać na wiele sposobów. Preparaty typu spot-on to kolejny z nich. Podaje się je miejscowo na sierść w dogodne miejsce na ciele, którego pies nie dosięgnie językiem, najczęściej stosowane są na kark. Kleszcze pospolite i ryzyko, które wraz z nimi się pojawia, możesz zmniejszyć, podając pupilowi specjalne tabletki. Tabletki przeciwkleszczowe odstraszają i zabijają insekty. Czas działania to od 1 do 3 miesięcy. Jednak po osiągnięciu przez psa sędziwego wieku należy konsultować z weterynarzem podanie doustnych preparatów, ponieważ ich działanie jest bardzo silne. Którą metodę zabezpieczenia wybrać na odkleszczowe choroby? Kleszcze są bardzo niebezpieczne dla psów. Jednak stan wiedzy medycznej i ciągły jej rozwój powoduje, że możesz skutecznie chronić swojego zwierzaka dzięki różnym zabezpieczającym substancjom czynnym. W związku z tym prawdopodobieństwo zarażenia groźną chorobą maleje. Istotne jest, abyś dobrał metodę odpowiednio do wieku i aktywności psa, ale również oglądał jego sierść po każdym spacerze. Pajęczaki wpuszczają substancje znieczulające, dlatego najprawdopodobniej zwierzę nawet nie poczuje ukłucia, ty musisz zadbać o jak najszybsze usunięcie nieproszonego gościa. Czy szczepienie przeciw kleszczom dla psa to najskuteczniejsza metoda ochrony? O czym jeszcze trzeba pamiętać? Szczepienia psów przeciwko chorobom i ich skuteczność Kleszcze u psa to zmora właścicieli. Abyś kompleksowo zadbał o zdrowie pupila, musisz jednak pamiętać o wszystkich szczepieniach przeciw wszystkim chorobom zakaźnym. Zastrzyki takie to zazwyczaj tak zwany koktajl, który podawany jest domięśniowo. Zawiera przeciwciała chroniące przez takimi przypadłościami jak: nosówka;parwowiroza;leptospiroza. Osobno podawana jest szczepionka przeciwko wściekliźnie oraz boreliozie. Niestety, niedostępna jest preparat przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu, ale możesz uniknąć ryzyka, stosując którąś z wymienionych wcześniej metod przeciwkleszczowych. Zaszczepienie psa to twój obowiązek jako opiekuna, a zaniedbanie tej czynności niesie za sobą konsekwencje prawne. Z wielu powodów warto zdecydować się na szczepienie przeciw kleszczom dla psa. Przede wszystkim dla dobra twojego pupila, ale także po to, by uniknąć kosztów kuracji, które potrafią być bardzo wysokie.
7SxbD. 396 269 46 163 264 201 411 363 92
kleszczowe zapalenie mózgu u kota
